10.  نحوه احتیاط

گاهی احتیاط به انجام دادن عملی است، گاهی به ترک عملی و گاهی به جمع کردن دو عمل است با تکرار[1] (امام، فاضل، سیستانی، مکارم، خوئی)[2]


اقوى جواز عمل به احتیاط است، اگر چه مستلزم تکرار باشد، مکلّف در جواز احتیاط در عبادات باید مجتهد، یا مقلّد باشد، و اما احتیاط در غیر عبادات، اگر موارد احتیاط را بداند نیاز به اجتهاد، یا تقلید ندارد، مثل اینکه نداند کشیدن سیگار حرام است یا نه، در اینجا بدون اجتهاد و تقلید، مى تواند احتیاطاً آن را ترک کند.(فیاض)[3]

[1]. سیستانی، «یا بدون تکرار»، فاضل «یا بدون تکرار و گاهی احتیاط به اختیار کردن یکی از دوفعل یا افعال است مانند دوران امر بین تعیین و تخییر »، عروه الوثقی، ج1،تقلید، م3.

[2]. امام، مکارم، سیستانی، فاضل، عروه‌الوثفی، ج1، تقلید، م3.

[3]. فیاض، رساله، مسأله3 و4.