هفده ربیع الاول، سالروز طلوع خورشید پرفروغ آسمان علم الهى و برگیرنده نقاب از چهره حقایق، امام جعفر صادق علیه السلام بر همه دوستان عزیز مبارک باد!

صدای بال و پر جبرئیل می آید                  

                       شب است و ماه به آغوش ایل می آید

لب کویر پس از این ترک نخواهد خورد                        

         که ساقی از طرف سلسبیل می آید

لباس خاطره را از حریر عشق بدوز                         

                حلیمه! نزد تو فردی اصیل می آید

نگاه آمنه از این به بعد می خندد                               

           چرا که معجزه ای بی بدیل می آید

ای چراغ دانشت گیتی فروز

تا قیامت پیشتاز علم روز

آفرینش را کتاب ناطقی 

اهل بینش را امامِ صادقی


سلام به همگی دوستان

چند روز پیش سوالی درباره شیعه جعفری از من شد دیدم مناسب است بخاطر این ایام یادی از رئیس مکتب تشیع جضرت امام جعفر صادق (ع) کرده باشیم امیدوارم که خداوند ما را از پیروان واقعی این مذهب قرار دهد.

چرا مذهب جعفري (شيعه) را به امام صادق(ع) نسبت مي دهند چرا نگفتند مذهب علوي يا مذهب حسيني؟

پس از فشارهاى شديد بنى اميه، در عهد امامت امام صادق (ع) بر اثر قيام ها و انقلاب هايى كه در كشورهاى اسلامى بر عليه بنى اميه بر پا شده بود و جنگ هاى خونينى كه در نهايت منجر به سقوط خلافت بنى اميه گرديد، و نيز زمينه خوبى كه امام باقر (ع) با نشر حقايق و معارف اسلامى مهيا كرده بود، براى امام صادق (ع) امكانات بيشترى و محيط مناسب ترى براى نشر تعاليم دينى پيدا شد.
آن حضرت تا اواخر زمان امامت خود كه مصادف با آخر خلافت بنى اميه و اول خلافت بنى عباس بود از فرصت استفاده نمود به نشر تعاليم دينى پرداخت و شخصيت هاى علمى بسيارى در فنون مختلف عقلى و نقلى مانند زراره، محمد بن مسلم، هشام بن حكم، جابر بن حيان و پرورش داد.
در حوزه علمى امام ششم (ع)، چهار هزار نفر محدث و دانشمند شركت مى كردند كه عده اى از بزرگان و رجال علمى اهل سنت نيز مانند «ابو حنيفه»، سفيان ثورى، قاضى سكونى، قاضى ابوالبخترى و افتخار شاگردى آن حضرت را پيدا كردند. از اين رو، عوامل ذيل را مى توان براى اين نامگذارى ذكر كرد:
1- مجال و زمينه مناسبى كه سبب شد مجموعه عظيمى از معارف و تعاليم و احكام دينى در حوزه علمى امام صادق (ع) تبيين شود.
2- چهره شاخص و سرشناس و شناخته شده حضرت در ميان تمام فرق و گروه هاى مسلمان.
3- با توجه به اين كه برخى از ائمه چهارگانه، شاگرد امام صادق (ع) و برخى شاگرد شاگردان آن حضرت بوده اند، پيروى شيعه از فقه و مذهب اهل بيت با نام «جعفرى» نامى شناخته شده و معتبر، در برابر مذاهب چهارگانه فقهى اهل سنت بوده است.
4- علاوه بر اين كه عنوان «مذهب جعفرى» شيعيان پيرو مكتب فقهى اهل بيت را از شيعه زيديه كه از فقه اهل بيت پيروى نمى كنند جدا مى سازد.
فرصتى كه در عصر امامت امام صادق (ع) به دست آمد در عصر امامان قبلى مهيا نشد.